گویند به حشر گفت وگو خواهد بود / وان یار عزیز تند خو خواهد بود

ازخیر محض جز نکویی ناید / خوش باش که عاقبت نکو خواهد بود

صبح زیبا آمدو چشم شقایق باز شد

لاله زلف سرکشش را شانه کرد و ناز شد

شبنم از خورشید عالم تاب جانی تازه یافت

رفت بالاتر زجو با ابرها دمساز شد

شاپرک آهسته نبض نرگس رعنا گرفت

ارغوان جامی به چنگ آورد و بس طنّاز شد

صخره با امواج دریا صورتش را خوب شست

کار رستوران دریا با سحر آغاز شد

اردکی از زیر پرها سر درآورد و نشست

چلچله پرپرزنان هم سفره ی صد غاز شد

بوی صبح و زندگی شوری چنیین برپا نمود

گفت ایرج یارب و با بلبلان هم ساز شد

دل زود باورم رابه کرشمه ای ربودی